Müzik alanında tarzlar kayboluyor, güfteler edebiyattan kopuyor, besteler birbirine benziyor. Sanatın kimliği olmalı, kimlik ortadan kalkıyor. Müzikal eser alışveriş değerini yitiriyor; satın alınabilecek kıymete haiz bulunmuyor. Çünkü kolay elde ediliyor artık. Bilinen sanatçıların yüzü eskidi, şimdi projeler kimlikten daha önemli. Şöhret kimliksiz, şekilsiz, estetiksiz, etiksiz bir kelimeye döndü. Şöhret başkalaştı, laçkalaştı ve esere değil göze hitap etmeye başladı. Göz, gözün nesnesi oldu. Göz güzel olanı yutan, yutarak beslenen bir canavara benzedi. Şöhret bu haliyle sanatı öldürdü. Göz cinayeti göremiyor, çünkü suç ortağı.